بدون شک، دوشنبه ششم دی 89، به عنوان روزی به یاد ماندنی در تاریخ مخابرات ایران خواهند ماند.
همانطور که قبلا هم نوشتیم، تهدید کارکنان شرکت به عدم حضور در تجمع، بستن در ساختمانها برای جلوگیری از خروج کارکنان، گرفتن کارت پرسنلی و یادداشت نام خارج شوندگان از ادارات و مراکز مخابراتی در سطح شهر تهران، از ویژگیهای این روز به یاد ماندنی است!
در این روز رفتاری با کارکنان شرکت انجام گرفت که جز در مخیله نظامیان پادگانها و سرباز خانه ها نمی گنجد. پادگانهایی که برای تنبیه سربازان آنها را ممنوع الخروج می کنند، کلاغ پر می برند، تهدید به زندان و اضافه خدمت می کنند و در یک کلام با او مثل یک "سرباز" رفتار می کنند نه مانند یک انسان!
ششم دیماه، روز توهین به همه کارکنان و مهندسان زبده و متخصص شرکت مخابرات بود. روزی که "حق اعتراض" به وضع موجود، یعنی ابتدایی ترین حق یک کارمند ...
از او سلب و تهدید به "بگیر و ببند" و "ضرب و شتم" توسط گردانهای ویژه پلیس شد!
اکنون که پس از 14 ماه بی برنامگی و نابسامانی، کارکنان شرکت مخابرات، لب به اعتراض گشوده اند، مدیران جدید و تازه به مِکنت رسیده شرکت، با همان ادبیاتی که پیش از این در پادگانها به کار می بردند درصدد برآمده اند تا صدای اعتراض کارکنان را خاموش کنند. کارکنانی که در سی سال گذشته با همه فراز و نشیبها، این سازمان را به مانند طفلی بزرگ کرده اند و گرامی داشته اند ولی اکنون نمی توانند فروپاشی آن را به نظاره بنشینند.
در دیگر سو، مدیران مخابرات تهران نیز که به علت تجمع روز اول دی، زیر تیغ شدید انتقاد "سهامدار عمده"! قرار دارند دیروز گفته بودند که اعتراض و تحصن، به دليل شرايط خاص كشور و آغاز هدفمندي يارانه‌ها، به نفع شركت و كاركنان نیست!"
به راستی چرا مدیران محترم، اصرار دارند به بهانه شرایط خاص کشور، هدفمندی یارانه ها یا فتنه اقتصادی، اعتراضات همکاران را نادیده بگیرند و مطالبات آنها را به کشمکشهای سیاسی پیوند بزنند؟
پاسخ روشن است. گره زدن اعتراض کارکنان به شرایط روز کشور، باعث امنیتی کردن اوضاع شده و آسانترین راه برای سرکوب مطالبات کارکنان است! همان شیوه ای که به شدت مورد توصیه و تاکید مدیران نظامی مخابرات، یعنی جناح "اعتماد مبین" در هیات مدیره شرکت مخابرات است. شیوه ای که آنها در آن استادند!
این روزها روزهای سرنوشت ساز برای شرکت مخابرات است. روزهایی که اگر به درستی در برابر پیشامدهای آن، چاره جویی نشود، منجر به استیلای کامل نظامیان خواهد شد.
کارکنان مخابرات به این راحتی ها در مقابل اینها تسلیم نخواهند شد مگر با بروز دودستگی و تشتت در میان آنان. مگر با جداسازی میان مدیران میانی و ارشد با بدنه کارشناسی و عملیاتی شرکت با وعده حقوق بیشتر!
گرچه دست کارکنان برای مقابله با چپاولگران بالاست اما به علت ضعف سازماندهی و تشکیلاتی کار سختی در پیش دارند. چه بسا رقیب هم چابک است و هم کاربلد. هم غازی دارد و هم قاضی! به فنون جنگ روانی هم کاملا آشناست. وقتی مخابراتی ها، الفبای سوئیچ و انتقال پاس می کردند آنها "شیوه های جنگ روانی" را به افسران درس می دادند!
کار سختی در پیش است اما با اتحاد می توانیم هر مانعی را از پیش برداریم. شاید عدو شود سبب خیر! تا ما از این رخوت و خمودی به در آییم و بیش از گذشته به همبستگی و با هم بودن برسیم!
روزگار غریبی است نازنین!
همانطور که قبلا هم نوشتیم، تهدید کارکنان شرکت به عدم حضور در تجمع، بستن در ساختمانها برای جلوگیری از خروج کارکنان، گرفتن کارت پرسنلی و یادداشت نام خارج شوندگان از ادارات و مراکز مخابراتی در سطح شهر تهران، از ویژگیهای این روز به یاد ماندنی است!
در این روز رفتاری با کارکنان شرکت انجام گرفت که جز در مخیله نظامیان پادگانها و سرباز خانه ها نمی گنجد. پادگانهایی که برای تنبیه سربازان آنها را ممنوع الخروج می کنند، کلاغ پر می برند، تهدید به زندان و اضافه خدمت می کنند و در یک کلام با او مثل یک "سرباز" رفتار می کنند نه مانند یک انسان!
ششم دیماه، روز توهین به همه کارکنان و مهندسان زبده و متخصص شرکت مخابرات بود. روزی که "حق اعتراض" به وضع موجود، یعنی ابتدایی ترین حق یک کارمند ...
از او سلب و تهدید به "بگیر و ببند" و "ضرب و شتم" توسط گردانهای ویژه پلیس شد!
اکنون که پس از 14 ماه بی برنامگی و نابسامانی، کارکنان شرکت مخابرات، لب به اعتراض گشوده اند، مدیران جدید و تازه به مِکنت رسیده شرکت، با همان ادبیاتی که پیش از این در پادگانها به کار می بردند درصدد برآمده اند تا صدای اعتراض کارکنان را خاموش کنند. کارکنانی که در سی سال گذشته با همه فراز و نشیبها، این سازمان را به مانند طفلی بزرگ کرده اند و گرامی داشته اند ولی اکنون نمی توانند فروپاشی آن را به نظاره بنشینند.
در دیگر سو، مدیران مخابرات تهران نیز که به علت تجمع روز اول دی، زیر تیغ شدید انتقاد "سهامدار عمده"! قرار دارند دیروز گفته بودند که اعتراض و تحصن، به دليل شرايط خاص كشور و آغاز هدفمندي يارانه‌ها، به نفع شركت و كاركنان نیست!"
به راستی چرا مدیران محترم، اصرار دارند به بهانه شرایط خاص کشور، هدفمندی یارانه ها یا فتنه اقتصادی، اعتراضات همکاران را نادیده بگیرند و مطالبات آنها را به کشمکشهای سیاسی پیوند بزنند؟
پاسخ روشن است. گره زدن اعتراض کارکنان به شرایط روز کشور، باعث امنیتی کردن اوضاع شده و آسانترین راه برای سرکوب مطالبات کارکنان است! همان شیوه ای که به شدت مورد توصیه و تاکید مدیران نظامی مخابرات، یعنی جناح "اعتماد مبین" در هیات مدیره شرکت مخابرات است. شیوه ای که آنها در آن استادند!
این روزها روزهای سرنوشت ساز برای شرکت مخابرات است. روزهایی که اگر به درستی در برابر پیشامدهای آن، چاره جویی نشود، منجر به استیلای کامل نظامیان خواهد شد.
کارکنان مخابرات به این راحتی ها در مقابل اینها تسلیم نخواهند شد مگر با بروز دودستگی و تشتت در میان آنان. مگر با جداسازی میان مدیران میانی و ارشد با بدنه کارشناسی و عملیاتی شرکت با وعده حقوق بیشتر!
گرچه دست کارکنان برای مقابله با چپاولگران بالاست اما به علت ضعف سازماندهی و تشکیلاتی کار سختی در پیش دارند. چه بسا رقیب هم چابک است و هم کاربلد. هم غازی دارد و هم قاضی! به فنون جنگ روانی هم کاملا آشناست. وقتی مخابراتی ها، الفبای سوئیچ و انتقال پاس می کردند آنها "شیوه های جنگ روانی" را به افسران درس می دادند!
کار سختی در پیش است اما با اتحاد می توانیم هر مانعی را از پیش برداریم. شاید عدو شود سبب خیر! تا ما از این رخوت و خمودی به در آییم و بیش از گذشته به همبستگی و با هم بودن برسیم!
روزگار غریبی است نازنین!
درخواست جدی از کلیه همکاران:متاسفانه دریافت انبوه نظرات با شناسه "ناشناس" مشکل ساز شده است. لطفا تا حد امکان از گزینه "ناشناس" در هنگام نظردهی استفاده نکنید به جای آن گزینه "نام/ سایت اینترنتی" را انتخاب و در پنجره بازشده، ترکیب "نام مستعار/ محل خدمت" خود را بنویسید تا در صورت ضرورت، فرد بعدی بتواند به آسانی به کامنت شما ارجاع دهد یا به آن اشاره نماید. نوشتن محل خدمت اختیاری بوده و نیازی به نوشتن نشانی اینترنتی در پنجره مربوطه نیست.
ممنون از مشارکت خوب شما!
مدیر وبلاگ مخابراتی ها
باسلام
پاسخحذفحرف حساب جواب ندارد.
در صورتیکه شرایط فراهم گردد با اطلاع رسانی میتوان در روز خاصی به کلیه کارکنان اعلام نمود که کمترین کار مشارکت در ادامه اعتراضات است.مثلا باتجمع در مقابل ورودی کلیه ساختمانهابه مدت روزانه یک ساعت به مدیران کنسرسیم سپاه خود را به شناسانیم."مطمئن از حرکت مثبت و به یاد ماندنی روز دوشنبه5/10/89 "
چوب را که بر می داری گربه دزده فرار می کنه . آقایون خودشون هم می دونن که چکار کردند که دیگه نه پیش کارمندان اعتبار دارند و نه پیش بالا دستی ها . ببینید چه کرده اند که کارمندان را که از صبور ترین قشر جامعه در مقابل تغییرات اقتصادی هستند ، به ستوه آوردند. وقتی در حرف حساب برای گفتن نباشد باید به این روش ها متوسل شوند.
پاسخحذفدوستان خوب باید مراقب باشیم فریاد حق طلبانه مان به کشمکشهای سیاسی تبدیل نشود و رنگ ولعاب سیاسی بخود نگیرد چون این همان چیزی است که سرکوبگران میخواهند.پس هشیار باشیم و نگذاریم جریانات بنفع انان تمام شودو حقوق حقه لوث شود.شاید اصلا" لازم باشد کارکنان با شرکت اعتماد مبین مذاکراتی داشته باشندتا حقوق خودرا از راه قانونی مطالبه کنند.
پاسخحذفدوستان مطمئن باشید اگه ما خودمون باهم نباشیم وهوای همدیگه رو نداشته باشیم این آقایون اصلا مشکلات ما براشون مهم نیست چون اونا به شرکت فقط به چشم یک کالا برای معامله وکسب سود بیشتر از خرید و فروش اون نگاه میکنندوحقوق و پاداش آنچنانی آقایون مدیران هم برای تطمیع وفرمانبردار کردن اونها در برابر بیعدالتیهاشونه
پاسخحذفمن هم به نوبه خود جلوه آشکار و درخشان حضور تصمیم گیران نظام دوست نظامگرا و خواستار نظم و انظباط و سرکوبگر هر بی نظمی و حلال مشکلات رو به همه شما تبریک می گویم.
پاسخحذفراستی عزیزان اگر کسی از وب سایت مالکان شرکت (الاعتماد الامبین) و یا اسامی هیئت الامدیره خبری دارد بفرماید که همه مستفیض گردیم. (فقط خودتون عربی بلدید؟ مستفیض!! فیض بردن؟ ؟!!)
پاسخحذفجناب غریب آشنا! منظورت همان دوشنبه ششم دیماه است؟
پاسخحذفجناب مودیر! این این سایت وایمکس مبین نت است:http://www.mobinnet.ir
پاسخحذفبا سلام ششم دی ماه دیدیم که دشمن در برار اتحاد ما چقدر ضعیف است و چقدر زود عنان از کف می دهد و دست و پایش را گم می کند. بهتر است در تجمع های آتی بجای خودمان از خانواده ها استفاده کنیم تا عرصه برای دشمن جهت بر هم زدن و شناسایی افراد ، تنگ تر شود.
پاسخحذفناشناس بالایی! نوشته:
پاسخحذف"بهتر است در تجمع های آتی بجای خودمان از خانواده ها استفاده کنیم تا عرصه ..."
دوست عزیز! مگر میخواخیم مباهله کنیم! اینهایی که من می بینم بوی پول بدجوری مستشون کرده، براشون صغیر و کبیر و زن و بچه فرقی نمی کند. باید راههای عاقلانه تری یافت
پجکورد عزیز این سایت همانطور که بیان کردی در راستای جلب مشترکین وایمکس ایجاد شده و نام ارتباطات مبین نت دارد و در آن هیچ وجه مشترکی با آقایان اعتماد مبین دیده نمی شود... متشکرم از توجهت
پاسخحذفدوستان انتخاب یک نام مستعار برای شرکت در مباحث آنچنان هم مشکل و خطرناک نیست...
پاسخحذفمن هم موافقم به اتفاق خانواده هامون دراجتماعات شرکت کنیم.ضمنا باید این وبلاگو به همکاران معرفی کنیم.من از دیروز با شماها اشنا شدم
پاسخحذفيكي از راه هاي نشان دادن همبستگي مرخصي در زمان هاي خاص است بعنوان مثال همگي در يك روز از پيش تعيين شده در همان روز سر كار حاضر نشده و تلفني مرخصي خود را اعلام كنيم
پاسخحذفباید قبول کنیم این آقایون از اتحاد نیم بند ما هم می ترسند.اگه وضع همین منوال موند با یک فراخوان سراسری و اعتراض صنفی به وضع حقوق و دستمزد رسوایشان خواهیم کرد.
پاسخحذفاز همکاران عزیز عذرخواهی میکنم به خاطر درج اشتباه تاریخ(6/10/89 صحیح است)دوشنبه سرنوشت
پاسخحذفدر ضمن پیشنهاد من معرفی نام کنسرسیوم سیاه به جای اعتماد مبین است.
باید برای تجمع دنبال راهکار عملی باشیم.مثلا اگر بخواهیم یک روز مشخص سر کار نیاییم باید پی یک روز غیبت را به تن بمالیم چون می توانند با مرخصی تلفنی موافقت نکنند ولی اگر بتوانیم همه را برای اینکار راضی کنیم راه خوبی است. ولی اگر نتوانیم بهتر است تجمع خانواده ها را بعنوان راه حل عملی بپذیریم.
پاسخحذفبنده به نمایندگی تعدادی از همکاران موافق با تجمع خانواده گی نیستیم و پیشنهاد ما کسر ساعتی از کار به صورت روزانه یا هفتگی در هنگام شروع کار اداری و به مدت محدود(مثلا 30 دقیقه یا یکساعت )و تجمع در ورودی ساختمانها می باشد." یعنی پس از شروع کار اداری و ثبت حضور به اتاقهایمان نرویم.
پاسخحذفمن اگر بنشینم تو اگر بنشینی چه کسی برخیزد؟
پاسخحذفمن اگر برخیزم تو اگر برخیزی همه بر میخیزند.
رمز موفقیت در حرکت جمعی است باید خودمان را باور کنیم و بگوییم ما می توانیم آنگاه هیچ کاری غیر ممکن نیست.
با سلام و تشکر از تلاش تمامی همکاران در جهت دفاع از حقوق شخصی و صنفی.
پاسخحذفبایستی برای رو کم کنی مدیران نالایق ، فرصت طلب و تصمیم گیر در این خصوص ،دامنه اعتراضات را چه بصورت مستقیم و چه از راههای غیر مستقیم از جمله رسانه ای و محیط وب گسترش داد.
کسی از نتیجه جلسه روز دوشنبه خبری ندارد؟
پاسخحذفبه نظر من بهترین کار عدم همکاری با شرکت میباشد. البته نه کارشکنی بلکه درحدانجام وظیفه عادی کارکنیم ودیگر مثل سابق دلسوزشرکت نباشیم.
پاسخحذفدر یک کلام با او مثل یک "اسیر" رفتار می کنند نه مانند یک انسان!
پاسخحذفهمکاران عزیز سلام از حرکت به جا وبحق شما تشکر میکنم من هم همکار بازنشته شما هستم من به نمایندگی ازتعدادی از بازنشتگان وجانبازان شرکت ازحرکت شما حمایت میکنیم وهرروزی که اعلام کنید ما هم به پشتبانی شما شرکت خواهیم کرد از کسانی که این امکانات را فراهم کردن تشکر میکنیم بازنشته کرجی 20
پاسخحذف