عده ی زیادی از ما دچار خماری پاداش دی ماه و عیدی در راه بهمن شده ایم! همین خماری ما را از تکاپوی یک ماه پیش برای تجمع و اعتراض صنفی و ... انداخته، تقاضاها و مطالبات ....
تا حدود زیادی فروکش کرده و همه سر در کار خویش فرو برده اند تا خیال مدیران از اثر این مخدرهای فصلی! کاملا جمع باشد!
عده ای از همکاران هم مجدانه مشغول گرم کردن تنور مراسمات روتین بهمن هستند تا مدیران متعهد به این وسیله پُز بدهند و جای خود را محکم تر کنند!
گویا فراموش کرده ایم که یک ماه پیش چه خواسته هایی داشتیم و به هیچیک از آنها دست پیدا نکردیم!
روز های بهمن و اسفند به سرعت طی خواهند شد و تعطیلات سالانه نوروز هم از راه خواهند رسید، تا همچنان وضعیت ما مبهم و بلاتکلیف بماند! لااقل تا اردیبهشت سال بعد! تا وقتی که مدیران شرکت از مسافرتهای خارجی شان یکی یکی برگردند!
تا اطلاع ثانوی، آنها ما را با آبنبات هایی که داده اند سرگرم خواهند نمود تا دُرهای غلتانی را که گرفته اند با کمال آرامش از راست و ریس بودن امورات و اوضاع شرکت، در مسافرتهای سالانه خرج کنند!
مسافرت خوش بگذرد! کاش قبل از رفتن تکلیف ما را با خودتان و خودمان معلوم کنید!
من هم کاملا موافقم
پاسخحذفمن به عنوان کسی که همیشه در مسابقات مقام می آوردم اینبار در مسابقات شرکت نمی کنم ولی فکر می کنم در این مساله تنها هستم.
فکر می کنم باید از فکر مقام ورزشی و کارتهای خرید جایزه و ... بیرون بیاییم تا نتوانند به قول شما ما را با آبنبات سرگرم کنند.
حق و حقوق خودمونو نمي دونيم.اونهايي هم كه مي دونند كاري نمي كنند.اصلا جوري شده آقايون هر كاري دارند با كارمندان مي كنند و صدامون هم در نمي اد.به تفاوت پرداختها طي چند ماه توجه كنيد.فقط تو محافل خصوصي غر مي زنيم.دارند به شعورمون توهين مي كنند.آدمهاي عجيبي هستيم.جلوي مديران خم مي شيم و پشت سرشون حرف مي زنيم.در درجه اول بايد از خودمون شروع كنيم.بعدش بايد تشكيلاتي كار كنيم .بايد كانون يا صنف كاركنان تشكيل بديم تا بموقعه اش مدافع حقوق از دست رفته مان باشه.راه ديگري نداريم
پاسخحذفباسلام
پاسخحذفبیایید منافع دراز مدت و چند ساله مان را فدای یک پاداش که به قصد آرام کردن کارکنان داده شده ننماییم. بامید پیروزی